Strefa WC – toaleta dla niepełnosprawnych

Strefa WC dla niepełnosprawnych powinna być projektowana przy uwzględnieniu szeregu aspektów. I tak:

Pole manewrowe przed miską ustępową powinno wynosić 150×150 cm.

Dla osób poruszających się na wózkach istotne jest, aby deska sedesowa była solidnie osadzona na muszli i nie wyginała się przy przesiadaniu z wózka na sedes.

WC dla niepełnosprawnych powinno być usytuowane wyżej od standardowego. Zalecana wysokość siedziska miski ustępowej (mierzona do górnej części deski) wynosi 45-50 cm, jednak najkorzystniejsza dla osoby niepełnosprawnej jest taka sytuacja, gdy wysokość siedziska miski sedesowej równa się wysokości siedziska wózka. W celu dokładnej regulacji siedziska można posłużyć się specjalnymi nakładkami.

Długość miski ustępowej powinna wynosić minimum 70 cm. Dzięki temu osoba poruszająca się na wózku będzie mogła ustawić się wzdłuż jej krawędzi, a następnie przesiąść się z wózka na toaletę.

Oparcie dla pleców powinno znajdować się w odległości 55 cm za przednią krawędzią miski ustępowej.

Należy pamiętać, że osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim powinna mieć możliwość ustawienia go równolegle w stosunku do ustępu, tak by potem móc przesiąść się na ustęp od strony bocznej. Dlatego tak ważne jest, by przynajmniej z jednej strony miski zapewnić wolną przestrzeń wynoszącą 95 cm od miski do ściany. Odległość od przeciwległej ściany do krawędzi miski powinna znajdować się w odległości 30 cm. Pozwala to na zamocowanie na niej uchwytu poziomego lub uchwytu w kształcie litery L.

Zastosowanie uchwytów po obu stronach WC dla niepełnosprawnych jest niezbędne. W zależności od stopnia sprawności użytkownika, uchwyty, dostępne w różnych długościach, powinny być zamontowane na wysokości 70-85 cm. Poręcze przyścienne mogą być stałe, uchylne lub uchylne i składane. Poręcze uchylne i składane zarazem po złożeniu przylegają do ściany, co ułatwia przemieszczanie się po łazience –  rozwiązanie takie rekomendowane jest dla małych pomieszczeń, gdzie liczy się każdy centymetr powierzchni.

W przypadku słabej konstrukcji murów łazienki lub WC dla niepełnosprawnych, należy wybrać wersję poręczy mocowanych do podłogi. Zapewnią one stabilne podparcie i umożliwią samodzielne korzystanie z toalety.

Dla osób mających kłopoty ze schylaniem się zalecane jest zastosowanie sedesu ze specjalnymi uchwytami ułatwiającymi siadanie i z podnoszoną deską ustępową.

Niezwykle istotną kwestią jest lokalizacja i rodzaj systemu do spłukiwania wody. System ten powinien znajdować się na wysokości nie większej niż 120 cm od poziomu podłogi, najlepiej z boku sedesu. Innym rozwiązaniem jest montaż automatycznego systemu spłukiwania. To, czego należy się bezwzględnie wystrzegać to montaż spłuczki uruchamianej za pomocą nogi.

Część projektów łazienek i WC dla niepełnosprawnych przewiduje montaż przycisku alarmowego. W takim przypadku nie można zapomnieć o tym, by znajdował się on w zasięgu osoby niepełnosprawnej.

Podajnik papieru toaletowego powinien znajdować się na wysokości 60-70 cm od posadzki, w odległości 70-90 cm od tylnej ściany toalety.