Strefa kąpielowa – kabina prysznicowa dla niepełnosprawnych

Kabina prysznicowa dla niepełnosprawnych powinna być wysoce przemyślanym elementem łazienki – chodzi o to, by wprowadzane rozwiązania uwzględniały najdrobniejsze szczegóły, a w konsekwencji przełożyły się na wysoki komfort użytkowania.

W przypadku kabiny prysznicowej niezamkniętej, powinna ona stanowić wydzieloną część łazienki – najlepiej o powierzchni nie mniejszej niż 90 cm2 i szerokości co najmniej 90 cm.

W przypadku kabiny prysznicowej zamkniętej, powinna ona być wydzielona ściankami  przebiegającymi przez całą wysokość pomieszczenia. Powierzchnia takiej kabiny to co najmniej 150 cm2, a szerokość to co najmniej 90 cm. Kabina powinna być wyposażona w wentylację mechaniczną wywiewną.

Kabina natryskowa zamknięta, z urządzeniami przystosowanymi do korzystania przez osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach inwalidzkich, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 250 cm2 i szerokość co najmniej 150 cm oraz być wyposażona w urządzenia wspomagające, umożliwiające korzystanie z kabiny zgodnie z przeznaczeniem.

Projektując strefę prysznica należy pamiętać o tym, że powinna się ona znajdować na jednakowym poziomie, co pomieszczenie sąsiadujące. Spad nie powinien przekraczać 2 centymetrów.

Prysznic dla niepełnosprawnych powinien być wyposażony w brodzik najazdowy, osadzony trwale, najlepiej na zaprawie (w pełni wypełniony pod spodem). Optymalna średnica syfonu brodzika wynosi 90 mm. Rekomendowany jest syfon w pełni czyszczony i obsługiwany od góry. By zapewnić bezpieczeństwo, powierzchnia brodzika powinna być antypoślizgowa, ewentualnie z ryflowanym dnem.

Alternatywą dla brodzika są płytki, które należy układać z 1-2% spadkiem schodzącym w kierunku kratki ściekowej umiejscowionej pod siedziskiem. Istotne jest, by płytki miały szersze niż zwykłe fugi między sobą oraz były wyposażone w powierzchnię antypoślizgową.

Osobom kąpiącym się na siedząco oferujemy do wyboru różnego rodzaju krzesełka i ławeczki prysznicowe. Mocować je można nieruchomo lub jako rozwiązanie uchylne. Część z nich posiada podłokietniki i oparcia tylne – sprawia to, że prysznic dla niepełnosprawnych staje się znacząco lepiej dostosowany do potrzeb części użytkowników, umożliwiając im samodzielną kąpiel w komfortowych warunkach. Osobnym rozwiązaniem są przenośne stołki, które można wykorzystywać w innych obszarach łazienki czy pokoju.

Powierzchnia siedziska powinna znajdować się na wysokości 46-48 cm.

Uchwyty poziome powinny znajdować się na wysokości 75-85 cm nad poziomem podłoża. Warto również zamontować dodatkowy uchwyt pionowy.

Prysznic dla niepełnosprawnych powinien być wyposażony w jednouchwytową baterię prysznicową ze słuchawką znajdującą się w zasięgu ręki osoby siedzącej. Optymalna wysokość montażowa słuchawki to 85 cm.

Bateria powinna być uruchamiana za pomocą dźwigni, przycisku lub automatycznie. Nie należy stosować baterii z kurkami.

Minimalna długość węża do słuchawki prysznica powinna wynosić 150 cm. Należy zadbać o wygodną możliwość powieszenia słuchawki. Równie ważne jest umożliwienie swobodnego operowania słuchawką ręcznie.

Przy projektowaniu pomieszczenia, gdzie znajdować się będzie prysznic dla niepełnosprawnych warto wziąć pod uwagę fakt, że dla osoby niepełnosprawnej o wiele wygodniejsze niż drzwi są zasłony prysznicowe. Drzwi bowiem w dużym stopniu ograniczają ruchy na wózku i przeszkadzają w czynnościach higienicznych.